Высагорац Міхаіл Амосавіч
Высагорац Міхаіл Амосавіч нарадзіўся 19 лістапада 1920 года ў в. Дукоўшчына Бешанковіцкага раёна ў сялянскай сям'і. Скончыў дзесяць класаў школы, потым у 1940 годзе – Віцебскі настаўніцкі інстытут. У лістападзе 1940 года Высагорац быў прызваны на службу ў Рабоча-сялянскую Чырвоную Армію. У 1941 годзе ён скончыў Маскоўскае ваенна-інжынернае вучылішча. З 1941 года на франтах Вялікай Айчыннай вайны. Быў курсантам інжынернай роты, затым камандаваў сапёрнай і мотаінжынернай ротамі. Удзельнік абароны Масквы, баёў на Калінінскім фронце, пад Курскам, ва Украіне, Польшчы, штурму Берліна. Ваяваў у складзе Прыморскай арміі Варонежскага, 1-га Украінскага,1-га Беларускага франтоў. Прымаў удзел у спецзаданнях па падрыву важных аб'ектаў у Калужскай вобласці, абароне Севастопаля, баях за Варонеж, Варонежска-Касторненскай аперацыі, Курскай бітве, Харкаўскай аперацыі, Праскураўска-Чарновіцкай, Львоўска-Сандамірскай, Вісла-Одэрскай аперацыях, штурме Берліна.
Вызначыўся пры будаўніцтве паромнай пераправы для фарсіравання р. Днестр (24.03.1944), мастоў праз рэкі Прут (29.03.1944), Заходні Буг (19.07.1944), Сан (24.07.1944) і Вісла.
Да ліпеня 1944 года капітан Міхаіл Высагорац камандаваў інжынернай ротай 13-га гвардзейскага асобнага мотаінжынернага батальёна 17-й мотаінжынернай брыгады 1-й гвардзейскай танкавай арміі 1-га Украінскага фронту.
Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 23 верасня 1944 года за «ўзорнае выкананне баявых заданняў камандавання на фронце барацьбы з нямецкімі захопнікамі і праяўленыя пры гэтым мужнасць і гераізм» капітан гвардыі Міхаіл Высагорац быў удастоены высокага звання Героя Савецкага Саюза з уручэннем ордэна Леніна і медаля «Залатая Зорка».
У 1945 годзе Высагорац быў звольнены ў запас. З 1947 года працаваў у будаўнічых арганізацыях. У 1957 годзе ён скончыў горны тэхнікум, пасля чаго працаваў у Навакузнецку начальнікам вытворча-тэхнічнага аддзела шахтабудаўнічага ўпраўлення № 8 трэста «Куйбышаўвугаль». З 1974 года Высагорац пражываў і працаваў у пасёлку Шахоўская Маскоўскай вобласці. Памёр 22 красавіка 1996 года.
ЛІТАРАТУРА
1. Бястрашны камандзір // Памяць: гісторыка-дакументальная хроніка Бешанковіцкага раёна / рэдкал.: І. П. Шамякін (гал. рэд.) [і інш.] ; мастак А. М. Хількевіч. – Мінск : БелСЭ імя П. Броўкі, 1991. – С. 224–225.
2. Высагорац Міхаіл Амосавіч // Імёны, асобы, лёсы: ураджэнцы Віцебшчыны ў далёкім і блізкім замежжы / М. П. Кузьміч, М. І. Сцепаненка. – Мінск : Літаратура і мастацтва, 2012. – С. 69–70.
3. Высагорац Міхаіл Амосавіч // Нашы землякі ў далёкім і блізкім замежжы : біяграфічны даведнік / М. П. Кузьміч, М. І. Сцепаненка. – Віцебск : Витебская областная типография, 2007. – С. 41.
4. Высогорец Михаил Амосович // Слава и гордость земли Витебской : биографический справочник / сост.: М. Н. Пригожий ; редкол.: М. П. Кузьмич (пред.) [и др.]. – Витебск : Витебская областная типография, 2009. – С. 29.
5. Высогорец Михаил Амосович // Твои сыновья, Беларусь! Герои Советского Союза : биографический справочник / [ред. Ю. В. Баженов и др.]. – Минск : БелЭн імя П. Броўкі, 2015. – С. 35–36.
6. Крачкоўскі, А. Зямляк вярнуўся на радзіму / А. Крачкоўскі // Зара (Бешанковічы). – 2000. – 26 верас. – С. 2.