Казлоўскі Аляксандр Сцяпанавіч нарадзіўся 27 студзеня 1923 года ў в. Вялікія Труханавічы Чашніцкага раёна. Скончыў інстытут жывапісу, скульптуры і архітэктуры імя Рэпіна ў Ленінградзе (1956). Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны. У 1925 годзе яго сям'я пераехала ў Ленінград (зараз Санкт-Пецярбург). Аляксандр наведваў студыю Палаца піянераў Васілеастроўскага раёна. Затым працягнуў вучобу ў сярэдняй мастацкай школе пры Усерасійскай Акадэміі мастацтваў.

Падчас Вялікай Айчыннай вайны Аляксандр Сцяпанавіч прымаў удзел у баях на Ленінградскім фронце. Пасля дэмабілізацыі аднавіў вучобу ў мастацкай школе, затым працягнуў навучанне ў Ленінградскім інстытуце жывапісу, скульптуры і архітэктуры ім. І. Е. Рэпіна Акадэміі мастацтваў СССР.

У 1956 годзе жывапісец пераехаў у Мінск на пастаяннае месца жыхарства, дзе і пачаў педагагічную дзейнасць у Беларускім дзяржаўным тэатральна-мастацкім інстытуце. З 1961 па 1986 гг. загадваў кафедрай. Сярод яго выхаванцаў – народны мастак Беларусі Г. Паплаўскі, заслужаныя дзеячы мастацтваў Л. Дударэнка, Н. Казакевіч, Д. Алейнік, Л. Асецкі, Н. Назаранка і многія іншыя.

Аляксандр Сцяпанавіч удзельнічае ў мастацкіх выстаўках з 1956 года. Працуе ў жанры тэматычнай карціны і пейзажу. Тэматыка твораў – рэвалюцыйныя падзеі, Вялікая Айчынная вайна, сучаснасць. Сярод карцін: «На работу ў вёску» (1956), «Ленін у Шушанскім» (1967), «Мужнасць» (1969), «Блакітная песня» (1972), «Красавіцкі вечар» (1975), «Над возерам» (1977), «9 Мая» (1978), «Успамін» (1980), «Снегіры», «Горад прачынаецца», «Дума аб Радзіме» (усё 1982), «Аўтапартрэт. Год 1941» (1984).

З 1957 года Аляксандр Сцяпанавіч — удзельнік рэспубліканскіх, усесаюзных і замежных мастацкіх выстаў, у тым ліку ў Расіі, Украіне, Румыніі, Фінляндыі, Літве. У 1958 годзе ўступіў у члены Саюза мастакоў СССР (БССР).

У 1975 годзе яму прысвоена ганаровае званне «Заслужаны работнік культуры БССР».

Творы Аляксандра Сцяпанавіча захоўваюцца ў Нацыянальным мастацкім музеі Беларусі, фондах Беларускага саюза мастакоў, Музеі сучаснага выяўленчага мастацтва ў Мінску, Валагарадскім мастацкім музеі ім. П. Масленікава, а таксама ў прыватных калекцыях.

Памёр Аляксандр Сцяпанавіч 8 снежня 2011 года.

ЛІТАРАТУРА

1. Дзеячы культуры і навукі – ураджэнцы Чашніччыны // Гістарычна-краязнаўчы курс «Наша Чашніччына». Чашніказнаўства / В. В. Грыбко. – Мінск : Медисонт, 2007. – С. 138–149.

2. Мишулкова, М. Александр Степанович Козловский / М. Мишулкова // Чырвоны прамень (Чашнікі). – 2018. – 8 снеж. – С. 5.

3. Торбина, И. Художник и война / И. Торбина // Чырвоны прамень (Чашнікі). – 2016. – 7 мая. – С. 1, 5.

4. Фатыхава, Г. Ціхая паэзія пейзажаў / Г. Фатыхава // Літаратура і мастацтва. – 2013. – 29 лістап. – С. 13.