Арлоў Уладзімір Аляксеевіч нарадзіўся 25 жніўня 1953 года ў г. Полацк, беларускі пісьменнік, гісторык.

У 1970 годзе скончыў сярэднюю школу ў Полацку, з 1970 года – студэнт гістарычнага факультэта БДУ, які скончыў у 1975 годзе.

У 1975–1976 гг. працаваў настаўнікам гісторыі ў Наваполацку, карэспандэнтам, загадчыкам аддзелам, намеснікам рэдактара гарадской газеты «Хімік» (Наваполацк, 1976–1988), рэдактарам выдавецтва «Мастацкая літаратура» (1988–1997). Віцэ-прэзідэнт Беларускага ПЭН-цэнтра, член рады Саюза беларускіх пісьменнікаў (з 1986), член рэдкалегій часопісаў «Спадчына», «Калоссе», «Крыніца».

Дэбютаваў вершамі ў студэнцкіх часопісах «Блакітны ліхтар» (Наваполацк, 1973), «Мілавіца» (Мінск, 1976). Вядомасць прынесла проза, творы гістарычнай тэматыкі. Аўтар больш чым за 30 кніг прозы, паэзіі, гістарычных нарысаў і эсэ, у тым ліку «Добры дзень, мая шыпшына» (Мінск, 1986), «Дзень, калі ўпала страла» (Мінск, 1988), «Асветніца з роду Усяслава: Еўфрасіння Полацкая» (Мінск, 1989), «Ордэн Белай мышы», «Адкусі галаву вароне», «Пока не погасла свеча» (Масква, 1990), «Там, за дзвярыма» (вершы ў прозе: Мінск, 1991), «Совершенно секретно, альбо адзін у трох іпастасях» (Мінск, 1992), «Еўфрасіння Полацкая» (Мінск, 1992), «Рандэву на манеўрах» (Мінск, 1992), «Міласць князя Гераніма» (аповесці, апавяданні: Мінск, 1993), «Таямніцы Полацкай гісторыі» (Мінск, 1994), «Пяць мужчын у леснічоўцы» (Мінск, 1994), «Фаўна сноў» (вершы: Мінск, 1995), «Божая кароўка з 5-й авеню» (Мінск, 1998), «Жыватворны сімвал Бацькаўшчыны» (Мінск, 1998), «Дзесяць вякоў беларускай гісторыі» (Вільнюс, 1999; у сааўтарстве з Г. Сагановічам), «Requiem dla piły motorowej» («Рэквіем для бензапілы»; Беласток, 2000), «Адкуль наш род» (Мінск, 1996; Вільнюс, 2000), «Сны імператара» (апавяданні, аповесці, эсэ: Мінск, 2001), «Краіна Беларусь» (Славакія: Neografia, 2003; у сааўтарстве з З. Герасімовічам), «Паром празь Ля-Манш» (вершы: Мінск, 2006) і інш. Творы Уладзіміра Арлова перакладаліся на 25 моў, у тым ліку нямецкую, англійскую, польскую, чэшскую, французскую, эстонскую, літоўскую, славацкую, грузінскую і інш.

Аўтар сцэнарыяў навукова-дакументальных фільмаў «Еўфрасіння Полацкая», «Полацкія лабірынты», «Сімяон Полацкі» і інш.

Узнагароджаны медалём Францыска Скарыны «За ўклад у распрацоўку тэмы гістарычнага мінулага Беларусі ў літаратуры» (1991). Лаўрэат прэміі Ленінскага камсамола Бeларусі (1986), выдавецкай прэміі імя Уладзіміра Караткевіча (1993), літаратурнай прэміі імя Ф. Багушэвіча Беларускага ПЭН-цэнтра (1996). У 2010 годзе Уладзімір Аляксеевіч стаў лаўрэатам літаратурнай прэміі «Еўрапейскі паэт свабоды» ў Гданьску. У 2018 годзе Уладзімір Арлоў стаў лаўрэатам прэміі Гедройца за кнігу «Танцы над горадам» за аднаўленне традыцыі ў беларускай прозе ХХІ стагоддзя.

Жыве ў Мінску.

ЛІТАРАТУРА

1. Адказы У. Арлова на пытанні «Радыё Свабода» // Наша слова. – 2018. – 17 кастр. – С. 4.

2. Арлоў, У. «Шэрая чапля вечнасці» / У. Арлоў ; гутарыў А. Масквін // Дзеяслоў. – 2011. – № 1. – С. 222–227.

3. Арлоў Уладзімір Аляксеевіч // Памяць: Полацк : гісторыка-дакументальныя хронікі гарадоў і раёнаў Беларусі / рэдкал.: Г. П. Пашкоў [і інш.] ; склад. С. С. Чарняўская ; навук. рэд.: Г. В. Штыхаў, С. В. Тарасаў ; мастак Э. Э. Жакевіч. – Мінск : БелЭн, 2002. – С. 784.

4. Лапіцкая, А. Краіне – ад палачаніна / А. Лапіцкая // Літаратура і мастацтва. – 2017. – 1 верас. – С. 8.

5. Орлов Владимир Алексеевич // Регионы Беларуси : энциклопедия : в 7 т. / редкол.: Т. В. Белова [и др.]. – Минск : БелЭн імя П. Броўкі, 2011. – Т. 2 : Витебская область : в 2 кн. – Кн. 2. – С. 229.

6. Савік, Л. С. Арлоў Уладзімір / Л. С. Савік, У. М. Ларчанка // Беларускія пісьменнікі : біябібліяграфічны слоўнік : у 6 т. / рэдкал.: І. Э. Багдановіч [і інш.] ; маст. рэд. В. Г. Загародні. – Мінск : БелЭн, 1992. – Т. 1 : Абуховіч–Ватацы. – С. 95.

7. Салаўёва, Т. Айчыне прысвячаецца / Т. Салаўёва // Віцьбічы = Витьбичи. – 2017. – 22 июля. – С. 12.

8. Уладзімір Арлоў // Беларускія пісьменнікі (1917–1990) : даведнік / склад. А. К. Гардзіцкі. – Мінск : Мастацкая літаратура, 1994. – С. 23.

9. Уладзімір Арлоў – лаўрэат Прэміі Гедройца – 2018 // Наша слова. – 2018. – 17 кастр. – С. 3.

10. Уладзіміру Арлову – 65 // Наша слова. – 2018. – 29 жн. – С. 1.