Дудышкін Сцяпан Сямёнавіч
Дудышкін Сцяпан Сямёнавіч нарадзіўся 6 студзеня 1921 года (па іншых звестках 25 снежня 1820) у Віцебску. Журналіст, літаратурны крытык.
Скончыў Віцебскую гімназію. У 1837 годзе паступіў на юрыдычны факультэт Пецярбургскага ўніверсітэта, які скончыў у 1841 годзе. У 1842–1848 гг. служыў чыноўнікам дэпартамента знешняга гандлю, потым у Камісарыяцкім дэпартаменце. У 1848 годзе пакінуў службу ў чыне тытулярнага саветніка. З 1859 года быў членам Рускага геаграфічнага таварыства, а таксама членам камітэта Літаратурнага фонду.
З 1845 года пачаў друкавацца. Адна з першых публікацый – артыкул пра філалагічныя назіранні Якава Грыма над галоўнымі славянскімі гаворкамі. Выступаў з перакладнымі артыкуламі і рэцэнзіямі ў «Журнале Министерства народного просвещения» і «Отечественных записках». Супрацоўнічаў з часопісам «Современник». Аўтар артыкулаў пра Д. І. Фанвізіна, М. Ю. Лермантава, М. В. Гогаля, І. А. Ганчарова, Л. М. Талстога, І. С. Тургенева і інш. Рэдагаваў творы Лермантава (выд. 1860 і 1862). З 1860 года Сцяпан Сямёнавіч Дудышкін стаў фактычным рэдактарам «Отечественных записок». Прыхільнік тэорыі «чыстага мастацтва» з рысамі памяркоўнага лібералізму. Змагаўся за мастацтва без тэндэнцыйнасці, прытрымліваўся эстэтычнай сістэмы В. Р. Бялінскага, называў яго «магутным рухавіком літаратуры».
Апошнія гады жыцця правёў у г. Паўлаўску (Расія). Сцяпан Сямёнавіч памёр раптоўна ад сардэчнага прыступу 28 верасня 1866 года. Пахаваны ў Пецярбургу.
ЛІТАРАТУРА
1. Аврутин, А. Белорусский открыватель русских классиков / А. Аврутин // Рэспублiка. – 2000. – 3 лют. – С. 10.
2. Бобрович, В. Из Витебска в Петербург / В. Бобрович // Советская Белоруссия. – 2006. – 27 мая. – С. 16.
3. Дудышкін Сцяпан Сямёнавіч // Нашы землякі ў далёкім і блізкім замежжы : біяграфічны даведнік / М. П. Кузьміч, М. І. Сцепаненка. – Віцебск : Віцебская абласная друкарня, 2007. – С. 67.
4. Дудышкін Сцяпан Сямёнавіч // Імёны. Асобы. Лёсы: ураджэнцы Віцебшчыны ў далёкім і блізкім замежжы / М. П. Кузьміч, М. І. Сцепаненка. – Мінск : Літаратура і мастацтва, 2012. – С. 111–112.
5. Пцічанскі, М. Аднадумец Бялінскага / А. Пцічанскі // Вiцебскi рабочы. – 2003. – 5 ліп. – С. 5.