Каруза Павел Іосіфавіч нарадзіўся 25 лютага 1906 года ў в. Валкалата Докшыцкага раёна. Беларускі фалькларыст, этнамузыказнавец, кампазітар, грамадска-палітычны дзеяч. Скончыў Віленскую кансерваторыю (1928). 3 1925 г. удзельнічаў у беларускім грамадска-палітычным і культурным жыцці Заходняй Беларусі. У 1927 г. – старшыня ЦК Беларускай хрысціянскай дэмакратыі і рэдактар яе друкаванага органа газеты «Беларуская крыніца». Неаднаразова прыцягваўся польскімі ўладамі да судовай адказнасці.

Пад уплывам збіральніка і папулярызатара беларускага музычнага фальклору, выдаўца, педагога і кампазітара А. А. Грыневіча збіраў беларускі мелас, які выкарыстоўваў у кампазітарскай і выканаўча-харавой практыцы як дырыжор хору Беларускага інстытута гаспадаркі і культуры.

У 1928 г. ад насельніцтва Свянцяншчыны абраны паслом (дэпутатам) у польскі сейм. У 1934 г. пераехаў у Мінск, дзе адразу быў арыштаваны і сасланы на Салаўкі (Расія). Пасля 13-гадовага тэрміну зняволення ў 1947 г. вярнуўся ў Беларусь. Працаваў у Доме народнай творчасці ў г. Маладзечна. У 1949 г. зноў арыштаваны і высланы ў Сібір. Пасля рэабілітацыі ў 1957 г. вярнуўся ў Вільнюс. Працаваў у Дзяржаўным ансамблі польскай песні і танца Літвы. Супрацоўнічаў з фалькларыстамі Інстытута мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклору АН БССР, друкаваўся ў часопісе «Мастацтва Беларусі», газеце «Літаратура і мастацтва». Аўтар «Камернай сімфоніі», заснаванай на беларускім меласе, шэрагу песень на словы Янкі Купалы, Якуба Коласа і іншых беларускіх паэтаў.

Памёр Павел Іосіфавіч 25 студзеня 1988 года.

ЛІТАРАТУРА

1. Каруза Павел Іосіфавіч // Памяць: Докшыцкі раён : гісторыка-дакументальныя хронікі гарадоў і раёнаў Беларусі / рэдкал.: Г. П. Пашкоў [і інш.] ; уклад. А. В. Скараход ; мастак Э. Э. Жакевіч. – Мінск : БелЭн, 2004. – С. 624.

2. Скрабатун, У. Павел Іосіфавіч Каруза / У. Скрабатун // Вольнае Глыбокае. – 2004. – 19–25 лют. – С. 6.

3. Скрабатун, У. Павел Севярынец: на Глыбоччыне да 100-годдзя Беларускай Хрысціянскай Дэмакратыі варта ўшанаваць памяць Паўла Карузы і Міхаіла Пятроўскага / У. Скрабатун // Вольнае Глыбокае. – 2016. – 15 снеж. – С. 1, 11.