Майсяёнак Андрэй Георгіевіч нарадзіўся 1 чэрвеня 1943 года ў г. Глыбокае. Яго бацька Георгій Нікіфаравіч працаваў хірургам у Пліскім і Глыбоцкім раёнах, а пасля Вялікай Айчыннай вайны – у г. п. Шаркаўшчына і г. п. Варапаева Пастаўскага раёна. Маці Антаніна Фёдараўна працавала настаўніцай біялогіі. Паколькі бацька быў урачом, а маці настаўніцай біялогіі, гэта ў многім абумовіла далейшы жыццёвы шлях А. Майсяёнка. Пасля заканчэння ў 1959 годзе Варапаеўскай СШ ён паступіў у Гродзенскі медыцынскі інстытут. З'яўляўся членам навуковага студэнцкага гуртка пры кафедры біяхіміі, быў абраны старшынёй студэнцкага навуковага таварыства медінстытута. Захапляўся спортам і музыкай.

У 1965 г. Андрэй Майсяёнак з «адзнакай» скончыў Гродзенскі медінстытут, а пасля і аспірантуру пры гэтай навучальнай установе. У 1970 г. пачаўся яго шлях у акадэмічную навуку. У 1971 г. абараніў кандыдацкую дысертацыю. Працаваў кіраўніком лабараторыі клінічнай біяхіміі і асістэнтам кафедры шпітальнай тэрапіі Гродзенскага медінстытута. У гэты час у г. Гродна быў створаны Аддзел рэгуляцыі абмену рэчываў АН БССР (з 1985 г. – Інстытут біяхіміі АН БССР). Першым вучоным сакратаром гэтага інстытута стаў Андрэй Георгіевіч Майсяёнак. Потым працаваў на пасадах старшага навуковага супрацоўніка і загадчыка лабараторыі. У 1992–1996 гг. быў намеснікам дырэктара, у 1996–1998 гг. – выконваючым абавязкі дырэктара Інстытута біяхіміі. Умацоўваў навуковыя падраздзяленні, спрыяў развіццю міжнародных сувязей з Інстытутам прафілактычнай медыцыны Фінляндыі, Інстытутам харчавання РАМН, Беластоцкім медыцынскім універсітэтам і інш.

У 1997 г. А. Г. Майсяёнак абараніў доктарскую дысертацыю ў Маскоўскім інстытуце біяхіміі імя А. Н. Баха. У 1998 г. стаў кіраўніком старэйшага навуковага падраздзялення Інстытута біяхіміі НАН Беларусі – лабараторыі каферментаў. З 2000 г. Андрэй Георгіевіч – член-карэспандэнт НАН Беларусі. У верасні 2011 года ён залічаны на пасаду галоўнага навуковага супрацоўніка Навукова-практычнага цэнтра НАН Беларусі па харчаванні.

А. Г. Майсяёнак – актыўны ўдзельнік даследаванняў па гісторыі медыка-біялагічных навук Беларусі, з'яўляецца членам камісіі НАН па гісторыі навукі. За 48 гадоў навуковай дзейнасці склалася яго ўласная навуковая школа ў галіне вітамінаў і каферментаў. Супрацоўнікі і вучні Андрэя Георгіевіча абаранілі 4 доктарскія і 22 кандыдацкія дысертацыі. Асобна і ў сааўтарстве вучоны надрукаваў больш за 350 навуковых работ, ён мае 20 аўтарскіх пасведчанняў на вынаходніцтвы і патэнтаў. Яго імя занесена ў такія прэстыжныя сусветныя выданні, як «Кто есть кто в Европейских исследованиях и развитии» і «Кто есть кто: современники». У сувязі з 60-гадовым юбілеем А. Г. Майсяёнак атрымаў ганаровае званне Міжнароднага біяграфічнага інстытута «Чалавек года-2003».

Адначасова Андрэй Георгіевіч актыўна займаўся грамадскай дзейнасцю. Некалькі гадоў ён кіраваў Гродзенскай абласной радай маладых вучоных і спецыялістаў, выбіраўся дэпутатам Гродзенскага абласнога Савета народных дэпутатаў, дзе ўзначальваў камісію па пытаннях навукі і культуры. Яшчэ ў 1960-я гг. А. Майсяёнак захапіўся краязнаўствам, пачаў займацца даследаваннем гісторыка-культурнай спадчыны Беларусі. Ён быў старшынёй аргкамітэта Міжнародных гісторыка-краязнаўчых чытанняў у Лідзе (1993), з'яўляўся адным з заснавальнікаў Беларускага фонду Адама Міцкевіча. З 1991 г. актыўна займаўся стварэннем нацыянальнага фонду рукапісаў, старадрукаў, рэдкай кнігі і перыёдыкі імя Я. Л. Храптовіча. А. Майсяёнак садзейнічаў стварэнню і працы абласных і раённых музеяў, адкрыццю помнікаў славутым беларусам.

За сваю паспяховую навуковую і грамадскую дзейнасць А. Г. Майсяёнак быў узнагароджаны медалём «За трудовое отличие» (1979), вышэйшай узнагародай ВЛКСМ «Трудовая доблесть» (1980), граматамі прэзідыума Акадэміі навук Беларусі, Міністэрства аховы здароўя, абласных і гарадскіх органаў дзяржаўнага кіравання і аховы здароўя. Ён – лаўрэат міжнароднай польскай прэміі за беларуска-польскае супрацоўніцтва ў галіне культуры.

А. Г. Майсяёнак – сябра праўлення Беларускага фонду культуры, сябра Гродзенскага навуковага таварыства гісторыкаў медыцыны. Шмат гадоў вучоны з'яўляецца сябрам Беларускага навуковага таварыства, сябрам бюро Аддзялення медыцынскіх навук і камісіі па прэміях НАН Беларусі. Актыўна працуе ў рэдкалегіі часопіса «Весці Нацыянальнай Акадэміі Навук Беларусі. Серыя біялагічных навук». Ён паспяхова выкладае фізіялогію харчавання студэнтам Гродзенскага ўніверсітэта імя Я. Купалы.

Андрэй Георгіевіч Майсяёнак працягвае займацца рашэннем праблем галіны харчавання і нутрыцыялагічнай навукі, уносіць вялікі ўклад у падтрыманне аўтарытэту і жыццяздольнасці акадэмічнай навукі ў сучасным жыцці нашага грамадства. Яму па-ранейшаму ўласцівы мнагапланавы навуковы пошук, працавітасць, высокая эфектыўнасць яго даследчыцкай і эпісталярнай працы.

ЛІТАРАТУРА

1. Выдатны вучоны і краязнаўца / падрыхт. С. Райчонак // Кліч Радзімы (Шаркаўшчына). – 2013. – 8 чэрв. – С. 3.

2. Ігнатовіч, Ф. Навуковец, краязнавец / Ф. Ігнатовіч, А. Талерчык // Памяць: гісторыка-дакументальная хроніка Глыбоцкага раёна / рэдкал.: Б. І. Сачанка [і інш.] ; мастак А. М. Хількевіч. – Мінск : БелЭн імя П. Броўкі, 1995. – С. 420.

3. Кожан, К. Андрэю Георгіевічу Майсяёнку – 70 / К. Кожан // Вольнае Глыбокае. – 2013. – 30 траўня. – С. 5 ; 6 чэрв. – С. 5.

4. Кожан, К. Выдатны вучоны і краязнаўца / К. Кожан // Вольнае Глыбокае. – 2004. – 1–7 студз. – С. 6.

5. Кожан, К. Навуковец і краязнаўца / К. Кожан // Клiч Радзiмы (Шаркаўшчына). – 2004. – 10 крас. – С. 4.

6. Лабачэўская, Л. Андрэй Майсяёнак: бiяхiмiк i краязнаўца / Л. Лабачэўская // Клiч Радзiмы (Шаркаўшчына). – 2000. – 27 мая. – С. 2.

7. Латыш, А. Генератар ідэй / А. Латыш // Пастаўскi край. – 2007. – 10 сак. – С. 2.

8. Ловкис, З. В науку – из Воропаевской школы / З. Ловкис // Пастаўскі край. – 2013. – 1 чэрв. – С. 3.

9. Майсяёнак Андрэй Георгіевіч // Беларуская энцыклапедыя : у 18 т. / рэдкал.: Г. П. Пашкоў [і інш.]. – Мінск : Беларуская энцыклапедыя, 1999. – Т. 9 : Кулібін–Малаіта. – С. 524.

10. Мойсеёнок Андрей Георгиевич // Республика Беларусь : энциклопедия : [в 7 т.] / редкол.: Г. П. Пашков [и др.]. – Минск : Беларуская энцыклапедыя, 2007. – Т. 5 : Минск–Педиатрия. – С. 192.