Накоўнік Мікалай Іванавіч нарадзіўся 20 мая 1985 года ў в. Накоўнікі Дрысенскага павета (зараз Верхнядзвінскі раён).

Беларускі вучоны. Доктар геолага-мінералагічных навук (1947), прафесар (1952).

У 1930 годзе скончыў геалагічны факультэт Ленінградскага ўніверсітэта. У перыяд з 1924 па 1936 гг. – навуковы супрацоўнік Геолкама-ЦНІГРІ, з 1931 па 1938 гг. – асістэнт, дацэнт Ленінградскага горнага інстытута; з 1936 да 1940 гг. – старшы навуковы супрацоўнік Геалагічнага інстытута АН СССР.

Падчас Вялікай Айчыннай вайны (1941–1945) – геолаг Уральскага і Заходне-Сібірскага геалагічнага ўпраўлення; з 1949 па 1951 гг. – геолаг Казахскага геалагічнага ўпраўлення; з 1951 па 1953 гг. – дацэнт і прафесар, загадчык кафедры петраграфіі Казахскага дзяржаўнага ўніверсітэта; з 1953 па 1955 гг. – прафесар Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта (геолага-геаграфічны факультэт).

Праводзіў геалагічныя даследаванні ў Казахстане, на Урале, у Заходняй Сібіры. Адкрыў буйныя радовішчы малібдэна, вальфраму, медзі, кобальту, распрацаваў метадычныя прыёмы вывучэння горных парод.

Мікалай Іванавіч Накоўнік унёс вялікі ўклад у стварэнне мінеральна-сыравіннай базы СССР і Казахстана. Узнагароджаны 2 ордэнамі, медалямі.

Памёр Мікалай Іванавіч у 1975 годзе ў Ленінградзе.

ЛІТАРАТУРА

1. Накоўнік Мікалай Іванавіч // Беларуская Савецкая Энцыклапедыя : у 12 т. / рэдкал.: П. У. Броўка [і інш.]. – Мінск, 1973. – Т. 7 : Манцякі–Паддубічы. – С. 379.

2. Рыклін, Я. Шукальнік скарбаў / Я. Рыклін // Віцебскі рабочы. – 1967. – 18 жн. – C. 3.

3. Танін, П. Паляўнічы за каменем / П. Танін // Сцяг працы (Міёры). – 1981. – 11 ліп. – С. 2.

4. Шымуковіч, Ф. Слынныя людзі г. Дзісны і Дзісненскага павету / Ф. Шымуковіч // Вольнае Глыбокае. – 2016. – 7 крас. – С. 11.