Волін Барыс Міхайлавіч (сапраўднае імя і прозвішча – Фрадкін Іосіф Яфімавіч) нарадзіўся 13 чэрвеня 1886 года ў мястэчку (зараз г. Глыбокае) Віленскай губерні. Савецкі партыйны і дзяржаўны дзеяч РСФСР і УССР, публіцыст, гісторык, прафесар (1939). Член КПСС з 1904 г. Удзельнік трох рэвалюцый.

Скончыў горнае вучылішча ў Екацярынаславе (1901), Маскоўскі ўніверсітэт (1917). З 1905 г. член Екацярынаслаўскага камітэта РСДРП. У 1906–1907 гг. вёў рэвалюцыйную работу на Украіне, Урале, Бранску, Маскве. Тройчы арыштоўвалі, у 1911–1913 гг. быў у эміграцыі. Пасля лютаўскай рэвалюцыі член Маскоўскага камітэта РСДРП (б), супрацоўнік бальшавіцкай газеты «Социал-демократ». Быў рэдактарам падпольнай бальшавіцкай газеты «Уфимский рабочий».

У перыяд Кастрычніцкага ўзброенага паўстання 1917 г. старшыня, потым член Замаскварэцкага ВРК. У 1918–1921 гг. на партыйнай і савецкай рабоце. У 1918 г. адзін з рэдактараў газеты «Правда», потым да 1921 г. старшыня губвыканкамаў у Арле, Кастраме, Харкаве, сакратар Бранскага губкама РКП(б), намеснік наркама ўнутраных спраў УССР. У 1922–1924 гг. рэдактар газеты «Рабочая Масква». З 1925 г. намеснік рэдактара газеты «Известия» ЦВК, у 1927–1929 гг. загадчык аддзела друку Наркамата замежных спраў. У гэты перыяд актыўна ўдзельнічаў у літаратурным жыцці, заснаваў з аднадумцамі літаратурна-крытычны часопіс «На посту», затым быў адным з рэдактараў рэарганізаванага часопіса «На литературном посту».

З 1931 г. член калегіі Наркамасветы і начальнік Галоўліта, адначасова дырэктар Інстытута чырвонай прафесуры (з 1933 г.) і рэдактар часопіса «Борьба классов». У 1935 г. загадчык аддзела школ ЦК ВКП(б). У 1936–1938 гг. 1-ы намеснік наркама асветы РСФСР, рэдактар «Исторического журнала» (1936–1945).

Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны.

З 1945 г. працаваў старшым навуковым супрацоўнікам у Інстытуце марксізму-ленінізму пры ЦК КПСС. Член ВЦВК у 1919–1920 гг. Аўтар прац па гісторыі партыі. Аўтар навуковых прац і мемуараў «Усенародная партызанская вайна» (1942), «Статыстыка і палітыка» (1947), «Ленін у Паволжы. 1870–1893» і інш.

Памёр 15 лютага 1957 года.

Узнагароджаны ордэнам Леніна, 3 іншымі ордэнамі, медалямі.

ЛІТАРАТУРА

1. Барыс Волін // Глыбоччына: зямля любімая навечна, дзе Доўгае і Беразвечча... / аўт. тэксту У. І. Бацкалевіч ; фота: К. Л. Дробава [ і інш.]. – Мінск : Літаратура і мастацтва, 2012. – С. 39.

2. Васільеў, П. Лекцыя аб земляках-рэвалюцыянерах / П. Васільеў // Шлях перамогі (Глыбокае). – 1986. – 25 кастр. – С. 3.

3. Карніловіч, Э. А. Волін Барыс Міхайлавіч / Э. А. Карніловіч // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі : у 6 т. / рэдкал.: Б. І. Сачанка [і інш.]. – Мінск : БелЭн імя П. Броўкі, 1994. – Т. 2 : Беліцк–Гімн. – С. 351–352.

4. Карніловіч, Э. А. Прафесіянал рэвалюцыі / Э. А. Карніловіч // Шлях перамогі (Глыбокае). – 1986. – 6 лістап. – С. 2 ; 25 лістап. – С. 2 ; 2 снеж. – С. 2 ; 9 снеж. – С. 2 ; 16 снеж. – С. 2 ; 23 снеж. – С. 2.

5. Мастер агитации // На гребне истории: о соратниках и учениках В. И. Ленина, уроженцах Белоруссии / Э. А. Корнилович. – Минск : Беларусь, 1989. – С. 107–119.