Помнікі на магілах ахвяр фашызму. Талачынскі раён

Подробности

Створана 30.01.2020 09:34

Адноўлена 30.01.2020 11:15

 Магіла ахвяр фашызму за 1,5 км ад в. Маціёва

Знаходзіцца за 1,5 км на паўночны ўсход ад вёскі, каля шашы Мінск – Масква. Паводле матэрыялаў Надзвычайнай дзяржаўнай камісіі па выяўленні і расследаванні злачынстваў нямецка-фашысцкіх захопнікаў, за час акупацыі гітлераўцы знішчылі ў Талачынскім раёне 6596 мірных жыхароў. Адным з месцаў масавага знішчэння людзей было ўрочышча Доўгава Балота. Тут, у хваёвым лесе, недалёка ад в. Маціёва, гітлераўцы расстрэльвалі мірных грамадзян, актывістаў, партыйных работнікаў, падпольшчыкаў. Людзей прывозілі на машынах або прыганялі пад канвоем з населеных пунктаў Талачынскага і суседніх раёнаў, з турмы Талачына. Толькі зімой і летам 1942 года гітлераўцы расстралялі каля 1500 чалавек. Усяго тут было загублена каля 5 тысяч чалавек. У 1963 годзе астанкі ахвяр фашызму перазахаваны ў адну магілу. У 1967 годзе на магіле пастаўлена стэла з выявамі старога і жанчыны з дзіцём.

 Магіла ахвяр фашызму за 0,3 км ад в. Слаўнае

Знаходзіцца за 1 км на ўсход ад вёскі. Пахавана каля 100 мірных жыхароў (яўрэйскай нацыянальнасці), расстраляных нямецка-фашысцкімі акупантамі 16 сакавіка 1942 года. У 1959 годзе на магіле ўсталявана мемарыяльная пліта. У 2015 годзе на месцы старога помніка быў узведзены новы мемарыяльны комплекс.

 Помнік ахвярам фашызму ў в. Жураўлі

Знаходзіцца ў цэнтры вёскі. На ўшанаванне памяці 14 жыхароў вёскі, загубленых нямецка-фашысцкімі акупантамі 30 снежня 1943 года. У 1967 годзе пастаўлена стэла.

 Помнік ахвярам фашызму ў в. Сіманава

Знаходзіцца на паўночнай ускраіне вёскі, у парку. На ўшанаванне памяці 14 мірных жыхароў, загубленых 28 мая 1943 года нямецка-фашысцкімі захопнікамі. У 1964 годзе пастаўлены абеліск.

ЛІТАРАТУРА

1. Павлов М. И память на века... / М. Павлов // Наша Талачыншчына. – 2018. – 7 ліп. – С. 2.

2. Талачынскі раён // Збор помнікаў гісторыі і культуры Беларусі. Віцебская вобласць / рэдкал.: С. В. Марцэлеў [і інш.]. – Мінск : БелСЭ імя П. Броўкі, 1985. – С. 409–420.