Касцёл святога Антонія, руіны. Лепельскі раён, в. Губіна

Подробности

Створана 20.05.2019 15:23

Адноўлена 20.05.2019 10:06

Пасярод Губіна ўзвышаюцца руіны касцёла святога Антонія.

У 30-я гады ў гэтых мясцінах падрывалі камяні для будаўніцтва. Паспрабавалі падкласці пад касцёл узрыўчатку – вынік нулявы. Разбуральную справу здзейснілі людзі. Пасля закрыцця касцёла яны па цагліне разабралі яго. Быццам на карысную справу пайшоў будматэрыял – будаўніцтва хат. Аднак гісторыя страціла нашмат больш.

Велічны мураваны касцёл святога Антонія быў пабудаваны ў 1714 годзе стольнікам полацкім Янам Пакошам, асвечаны ў 1715 годзе епіскапам Бржастоўскім.

На грошы Яна Пакошы быў пабудаваны двухпавярховы будынак кляштара францысканцаў, паслядоўнікаў Францыска Асізскага.

Касцёл меў форму крыжа, з'яўляўся помнікам архітэктуры барока. Трохнефавая і двухвежавая базіліка з трансептам, але без апсіды. Праз скрысцію далучаўся да кляштарнага корпуса. На галоўным фасадзе ўзвышаліся дзве трох'ярусныя чацверыковыя вежы з фігурнымі ківорыямі і шчытом паміж імі. Фігурнымі шчытамі завяршаліся крылы трансепта і апсіды.

Унутраная прастора магутнымі слупамі і аркамі падзялілася на тры нефы з цыліндрычнымі скляпеннямі. У інтэр'еры меліся тры алтары, сярод якіх мастацкай работай вызначаліся галоўны –Найсвяцейшай Дзевы Марыі і бакавы – Найсвяцейшай Дзевы Марыі Вастрабрамскай. На левым слупе прэсбітэрыя навешаны быў амбон без ярка акрэсленай стылевай трактоўкі.

Пазней быў атрыманы дазвол на адкрыццё пры касцёле парафіяльнай школы і пабудаваны яе будынак.

Пры кляштары ў добра захаванай плебаніі ў 1910 годзе мелася вялікая бібліятэка і захоўваліся архівы францысканцаў. Іх далейшы лёс невядомы.

У пачатку XX стагоддзя касцёл у Губіне наведвалі 1815 чалавек.

У гісторыі захаваліся нямногія імёны святароў Губінскага касцёла. 45 гадоў кіраваў Камена-Губінскай парафіяй у сярэдзіне XIX стагоддзя ксёндз Франц Міхайлавіч Нарвайша, які меў крыж і медаль. Ігуменам парафіі быў больш за 12 гадоў ксёндз Бема. Вікарнымі былі Міхаіл Рафаілавіч і Ян Сабас. Шмат зрабіў для касцёла і парафіянаў ксёндз Фелікс Зарэмба, які кіраваў парафіяй у 1910–1914 гг.

У архівах вобласці Губінскі касцёл у 1924 годзе ўзгадваецца як дзеючы.

Апошняя імша адбылася ў 1929 годзе. Касцёл зачынілі.

Нейкі час будынак быў замкнуты, з яго знялі крыжы. Пасля ў ім зрабілі клуб, праводзілі сходы, танцы.

У 1942 годзе касцёл пераўтварылі ў амбар.

Пасля вызвалення ад немцаў мясцовыя жыхары пачалі разбіраць сцены на цэглу.

Да цяперашняга часу захаваліся толькі вежа і кут будынка.

ЛІТАРАТУРА

1. Петрушин, В. Костёл и монастырь в Губино / В. Петрушин // Витебский курьер. – 2001. – 15 июня. – С. 4.

2. Стэльмах, А. Губінскія кляштар і касцёл / А. Стэльмах // Лепельскі край. – 2001. – 26 крас. – С. 2.

3. Стэльмах, А. Помнік архітэктуры / А. Стэльмах // Лепельскі край. – 2002. – 15 мая. – С. 3 ; 26 ліп. – С. 2.

4. Яшуш, І. Касцёл у Губіне / І. Януш // Культура. – 1999. – 21–27 жн. – С. 13.