Афганистан. Без права на забвение

Афганистан. Без права на забвение

Афганистан. Без права на забвение

Художники Витебщины

Художники Витебщины

Художники Витебщины

Верхнядзвінскі масласырзавод, ААТ. Верхнядзвінскі раён

 

Сучасная назва ААТ «Верхнядзвінскі масласырзавод»
Былая назва Дрысенскі масларобна-сыраробны завод
Верхнядзвінскі масларобна-сыраробны завод
Тып адкрытае акцыянернае таварыства
Дата заснавання 1932
Месца знаходжання  Віцебская вобласць, Верхнядзвінскі раён, в. Яніна
Галіна харчовая прамысловасць
Сайт http://yancheese.by/

 

У 1932 годзе ў горадзе Дрыса на зліцці рэк Дрыса і Заходняя Дзвіна, быў створаны Дрысенскі масларобна-сыраробны завод. Ён размяшчаўся ў цэнтры гарадка па вуліцы Савецкай і займаў ўсяго толькі адзін будынак. Асноўнай спецыялізацыяй завода была вытворчасць сыроў. Нароўні з галоўным цэхам таксама існавалі сепаратарнае аддзяленне ў в. Бігосава, аддзяленне па вытворчасці алею ў в. Барковічы і аддзяленне ў в. Валынцы, дзе выраблялі алей і сыр. Уся праца на заводзе і ў яго вясковых аддзяленнях выконвалася практычна ўручную.

На жаль, ранняя гісторыя Верхнядзвінскага масласырзавода гэтымі звесткамі і абмяжоўваецца.

28 сакавіка 1964 года пачалася новая вяха ў гісторыі Верхнядзвінскага масласырзавода. Масларобна-сыраробны завод запрацаваў у в. Яніна. Заснавальнікам і першым дырэктарам завода быў Антон Станіслававіч Залескі.

Ужо ў першы год працы было выпрацавана 624 тоны масла, 259 тон тлустага цвёрдага сыру і 369 тон натуральнамалочнай прадукцыі. Асноўнай спецыялізацыяй прадпрыемства стала вытворчасць цвёрдых сычужных сыроў. У той час іх выпускалі толькі 2 віды.

Верхнядзвінскія сыраробы ніколі не стаялі на месцы. Не прайшло і года, як на прадпрыемстве разгарнулі першую рэканструкцыю, а праз шэсць гадоў – яшчэ адну. У 1965 і 1971 гг. былі праведзены работы па павелічэнні вытворчых магутнасцяў.

У 1965 годзе прадпрыемства ўзначаліў Генадзь Ісаевіч Мацвееў (1965–1974). Дзякуючы тэхнічнаму пераўзбраенню, магутнасць перапрацоўкі павялічылася да ста тон малака ў змену.

На працягу дзесяці гадоў дырэктарам прадпрыемства быў Аляксандр Андрэевіч Лакун (1974–1984). Пад яго кіраўніцтвам завод дасягнуў выдатных паказчыкаў па вытворчасці сырнай і малочнай прадукцыі. У лістападзе 1975 года на базе Верхнядзвінскага масларобна-сыраробнага завода сабраліся ўдзельнікі Школы перадавога вопыту па вытворчасці алею. Прадукцыя невялікага завода з Беларусі славілася не толькі ў Савецкім Саюзе, але і за яго межамі. Пачынаючы з 70-х гадоў і да распаду СССР, сыр экспартаваўся ў Германскую Дэмакратычную Рэспубліку і на Кубу.

З 1984 па 2005 гг. першая жанчына-дырэктар – Раіса Леанідаўна Ялоўская прайшла працоўны шлях ад зменнага майстра, інжынера па якасці, галоўнага інжынера да кіраўніка.

У 1987 годзе быў запушчаны ў эксплуатацыю падвесны канвеер для транспарціроўкі сыру ў сырасховішча, што спрыяла значнаму аблягчэнню працы рабочых сыраробнага ўчастка.

Яшчэ адным важным крокам для прадпрыемства стала вытворчасць алею. На працягу многіх гадоў вялася вялікая праца па ўдасканаленні тэхналогіі, паляпшэнні якасці. І як вынік – увесь алей Верхнядзвінскага масларобна-сыраробнага завода выпускаецца вышэйшым гатункам. Дзякуючы сваёй выдатнай якасці і смакавым уласцівасцям, яно карысталася павышаным попытам у пакупнікоў не толькі ў Беларусі, але і за яе межамі. Да 1997 года алей вырабляўся толькі ў маналіце па 20 кілаграмаў. А з 1997 года была асвоена вытворчасць алею фасаванага. У 1999 годзе верхнядзвінцы асвоілі выпуск любімага многімі шакаладнага масла.

Адначасна з маслам і сырам на заводзе выраблялі натуральнамалочную і кісламалочную прадукцыю. У 90-я гады мінулага стагоддзя іх аб'ём вытворчасці значна ўзрос, пашырыўся і асартымент. Гэта стала магчымым дзякуючы абнаўленню абсталявання, увядзенню ў эксплуатацыю новых ліній па ўпакоўцы.

На працягу многіх гадоў на заводзе выпрацоўвалі малочны цукар – каштоўны і стратэгічна важны прадукт перапрацоўкі малака. На яго выдаваўся велізарны дзяржаўны заказ, т. як малочны цукар выкарыстоўваўся ў фармацэўтычнай прамысловасці. Асноўным спажыўцом малочнага цукру тады быў Краснаярскі завод медыцынскіх прэпаратаў. Аднак, з развалам Савецкага Саюза абарваліся вытворчыя сувязі, і выпуск гэтай прадукцыі спыніўся.

З 1995 года Верхнядзвінскі масларобна-сыраробны завод пачаў фарміраваць фірменны гандаль. У завода з'явіліся дзве крамы. Першы магазін размясціўся ў мікрараёне ў Верхнядзвінску і пачаў сваю працу ў лістападзе 1995 года. Другі адкрыўся ў канцы 1996 года недалёка ад завода – у в. Яніна. Фірменныя крамы масласырзавода хутка заваявалі папулярнасць у пакупнікоў.

З 31 снежня 1998 года прадпрыемства «Верхнядзвінскі масларобна-сыраробны завод» рашэннем Віцебскага абласнога выканаўчага камітэта пераўтворана ў адкрытае акцыянернае таварыства «Верхнядзвінскі масласырзавод», вытворчая дзейнасць якога арыентавана на закупку і перапрацоўку малака з масавым выпускам малочных прадуктаў харчавання.

У 2005 годзе ААТ «Верхнядзвінскі масласырзавод» узначаліў Андрэй Адамовіч Бяззубы. У студзені 2005 года былі зарэгістраваны гандлёвыя маркі «Ян-сырадзел» і «Ульянка».

У 2006 годзе пачалося будаўніцтва будынка цэха, а крыху пазней мантаж аўтаматызаванай лініі па вытворчасці сыроў перапрацоўчай магутнасцю 180 тон малака ў суткі.

Са снежня 2007 года прадпрыемства ўваходзіць у склад Віцебскага канцэрна «Мяса-малочныя прадукты».

24 жніўня 2009 года дырэктарам ААТ «Верхнядзвінскі масласырзавод» прызначаны Пётр Пятровіч Лаўрынаў.

Чарговым этапам інавацыйнага развіцця Верхнядзвінскага масласырзавода стаў пуск у строй цэха па выпуску сыроваткі сухой падсырнай і казеінавай з рознымі ступенямі демінералізаціі.

У кастрычніку 2013 года быў рэалізаваны яшчэ адзін інвестыцыйны праект – «Рэканструкцыя цэха па вытворчасці масла». На месцы старога маслацэха вырас новы, дзе размясцілася абсталяванне расійскіх, украінскіх і літоўскіх вытворцаў, створаны выдатныя ўмовы для працы персанала, захоўвання і адгрузкі гатовага прадукту.

У цэлым Верхнядзвінскі масласырзавод з'яўляецца валаўтваральным прадпрыемствам для раёна: на яго долю прыпадае больш за 60 % вытворчасці прамысловай прадукцыі.

Адрас: Віцебская вобласць, Верхнядзвінскі раён, в. Яніна, вуліца Партызанская, д. 1.

 

ЛІТАРАТУРА

1. Аляксандрава, С. Сюрпрызы ад Янкі і Ульянкі / С. Аляксандрава // Дзвінская праўда (Верхнядзвінск). – 2005. – 30 снеж. – С. 2.

2. Аляксандрава, С. У лепшых традыцыях якасці / С. Аляксандрава // Дзвінская праўда (Верхнядзвінск). – 2004. – 26 сак. – С. 2.

3. Арлова, Л. І не скажаш, што глыбінка / Л. Арлова // Дзвінская праўда (Верхнядзвінск). – 1998. – 30 студз. – С. 1.

4. Беззубов, А. «Ян Сыродел» родом из Верхнедвинска / А. Беззубов ; беседовала Т. Пастернак // Народнае слова. – 2008. – 20 сак. – С. 7.

5. Венгер, Е. Элитный сыр оценен / Е. Венгер ; беседовала О. Масловская // Віцебскі рабочы. – 2013. – 28 лют. – С. 23.

6. Голубева, О. Сыры фасованные / О. Голубева ; записала А. Светлова // 7 дней. – 2008. – 10 апр. – С. 9.

7. Залесская, С. На пороге будущего / С. Залесская // Віцебскі рабочы. – 2008. – 19 крас. – С. 3.

8. Зайцева, Л. Марка фирмы обязывает / Л. Зайцева // Дзвінская праўда (Верхнядзвінск). – 2017. – 24 студз. – С. 3.

9. Масловская, О. Границы экспорта безграничны / О. Масловская // Віцебскі рабочы. – 2012. – 18 февр. – С. 3.

10. Масловская, О. «Ян Сыродел» щедро угощал сыром, песнями и отличным настроением, а также дарил подарки гостям в свой день рождения! / О. Масловская // Віцебскі рабочы. – 2012. – 2 февр. – С. 22.

11. Пакульневіч, Я. «Наша прадукцыя – лепшая» / Я. Пакульневіч // Дзвінская праўда (Верхнядзвінск). – 2002. – 5 сак. – С. 2.

12. Пригожий, М. Где дорожат торговой маркой / М. Пригожий // Віцебскі рабочы. – 2006. – 28 сак. – С. 1–2.

13. Сытник, И. И ассортимент, и качество / И. Сытник // Віцебскі рабочы. – 2003. – 4 снеж. – С. 11.

14. Яцкевич, Т. Верхнедвинцы держат марку / Т. Яцкевич // Белорусская нива. – 2001. – 20 июля. – С. 2.