Верхнядзвінскі масласырзавод, ААТ. Верхнядзвінскі раён

Подробности

Створана 17.05.2017 12:23

Адноўлена 18.12.2018 13:56

У 1932 годзе ў горадзе Дрыса на зліцці рэк Дрыса і Заходняя Дзвіна, быў створаны Дрысенскі масларобна-сыраробны завод. Ён размяшчаўся ў цэнтры гарадка па вуліцы Савецкай і займаў ўсяго толькі адзін будынак. Асноўнай спецыялізацыяй завода была вытворчасць сыроў. Нароўні з галоўным цэхам таксама існавалі сепаратарнае аддзяленне ў в. Бігосава, аддзяленне па вытворчасці алею ў в. Барковічы і аддзяленне ў в. Валынцы, дзе выраблялі алей і сыр. Уся праца на заводзе і ў яго вясковых аддзяленнях выконвалася практычна ўручную.

На жаль, ранняя гісторыя Верхнядзвінскага масласырзавода гэтымі звесткамі і абмяжоўваецца.

28 сакавіка 1964 года пачалася новая вяха ў гісторыі Верхнядзвінскага масласырзавода. Масларобна-сыраробны завод запрацаваў у в. Яніна. Заснавальнікам і першым дырэктарам завода быў Антон Станіслававіч Залескі.

Ужо ў першы год працы было выпрацавана 624 тоны масла, 259 тон тлустага цвёрдага сыру і 369 тон натуральнамалочнай прадукцыі. Асноўнай спецыялізацыяй прадпрыемства стала вытворчасць цвёрдых сычужных сыроў. У той час іх выпускалі толькі 2 віды.

Верхнядзвінскія сыраробы ніколі не стаялі на месцы. Не прайшло і года, як на прадпрыемстве разгарнулі першую рэканструкцыю, а праз шэсць гадоў – яшчэ адну. У 1965 і 1971 гг. былі праведзены работы па павелічэнні вытворчых магутнасцяў.

У 1965 годзе прадпрыемства ўзначаліў Генадзь Ісаевіч Мацвееў (1965–1974). Дзякуючы тэхнічнаму пераўзбраенню, магутнасць перапрацоўкі павялічылася да ста тон малака ў змену.

На працягу дзесяці гадоў дырэктарам прадпрыемства быў Аляксандр Андрэевіч Лакун (1974–1984). Пад яго кіраўніцтвам завод дасягнуў выдатных паказчыкаў па вытворчасці сырнай і малочнай прадукцыі. У лістападзе 1975 года на базе Верхнядзвінскага масларобна-сыраробнага завода сабраліся ўдзельнікі Школы перадавога вопыту па вытворчасці алею. Прадукцыя невялікага завода з Беларусі славілася не толькі ў Савецкім Саюзе, але і за яго межамі. Пачынаючы з 70-х гадоў і да распаду СССР, сыр экспартаваўся ў Германскую Дэмакратычную Рэспубліку і на Кубу.

З 1984 па 2005 гг. першая жанчына-дырэктар – Раіса Леанідаўна Ялоўская прайшла працоўны шлях ад зменнага майстра, інжынера па якасці, галоўнага інжынера да кіраўніка.

У 1987 годзе быў запушчаны ў эксплуатацыю падвесны канвеер для транспарціроўкі сыру ў сырасховішча, што спрыяла значнаму аблягчэнню працы рабочых сыраробнага ўчастка.

Яшчэ адным важным крокам для прадпрыемства стала вытворчасць алею. На працягу многіх гадоў вялася вялікая праца па ўдасканаленні тэхналогіі, паляпшэнні якасці. І як вынік – увесь алей Верхнядзвінскага масларобна-сыраробнага завода выпускаецца вышэйшым гатункам. Дзякуючы сваёй выдатнай якасці і смакавым уласцівасцям, яно карысталася павышаным попытам у пакупнікоў не толькі ў Беларусі, але і за яе межамі. Да 1997 года алей вырабляўся толькі ў маналіце па 20 кілаграмаў. А з 1997 года была асвоена вытворчасць алею фасаванага. У 1999 годзе верхнядзвінцы асвоілі выпуск любімага многімі шакаладнага масла.

Адначасна з маслам і сырам на заводзе выраблялі натуральнамалочную і кісламалочную прадукцыю. У 90-я гады мінулага стагоддзя іх аб'ём вытворчасці значна ўзрос, пашырыўся і асартымент. Гэта стала магчымым дзякуючы абнаўленню абсталявання, увядзенню ў эксплуатацыю новых ліній па ўпакоўцы.

На працягу многіх гадоў на заводзе выпрацоўвалі малочны цукар – каштоўны і стратэгічна важны прадукт перапрацоўкі малака. На яго выдаваўся велізарны дзяржаўны заказ, т. як малочны цукар выкарыстоўваўся ў фармацэўтычнай прамысловасці. Асноўным спажыўцом малочнага цукру тады быў Краснаярскі завод медыцынскіх прэпаратаў. Аднак, з развалам Савецкага Саюза абарваліся вытворчыя сувязі, і выпуск гэтай прадукцыі спыніўся.

З 1995 года Верхнядзвінскі масларобна-сыраробны завод пачаў фарміраваць фірменны гандаль. У завода з'явіліся дзве крамы. Першы магазін размясціўся ў мікрараёне ў Верхнядзвінску і пачаў сваю працу ў лістападзе 1995 года. Другі адкрыўся ў канцы 1996 года недалёка ад завода – у в. Яніна. Фірменныя крамы масласырзавода хутка заваявалі папулярнасць у пакупнікоў.

З 31 снежня 1998 года прадпрыемства «Верхнядзвінскі масларобна-сыраробны завод» рашэннем Віцебскага абласнога выканаўчага камітэта пераўтворана ў адкрытае акцыянернае таварыства «Верхнядзвінскі масласырзавод», вытворчая дзейнасць якога арыентавана на закупку і перапрацоўку малака з масавым выпускам малочных прадуктаў харчавання.

У 2005 годзе ААТ «Верхнядзвінскі масласырзавод» узначаліў Андрэй Адамовіч Бяззубы. У студзені 2005 года былі зарэгістраваны гандлёвыя маркі «Ян-сырадзел» і «Ульянка».

У 2006 годзе пачалося будаўніцтва будынка цэха, а крыху пазней мантаж аўтаматызаванай лініі па вытворчасці сыроў перапрацоўчай магутнасцю 180 тон малака ў суткі.

Са снежня 2007 года прадпрыемства ўваходзіць у склад Віцебскага канцэрна «Мяса-малочныя прадукты».

24 жніўня 2009 года дырэктарам ААТ «Верхнядзвінскі масласырзавод» прызначаны Пётр Пятровіч Лаўрынаў.

Чарговым этапам інавацыйнага развіцця Верхнядзвінскага масласырзавода стаў пуск у строй цэха па выпуску сыроваткі сухой падсырнай і казеінавай з рознымі ступенямі демінералізаціі.

У кастрычніку 2013 года быў рэалізаваны яшчэ адзін інвестыцыйны праект – «Рэканструкцыя цэха па вытворчасці масла». На месцы старога маслацэха вырас новы, дзе размясцілася абсталяванне расійскіх, украінскіх і літоўскіх вытворцаў, створаны выдатныя ўмовы для працы персанала, захоўвання і адгрузкі гатовага прадукту.

У цэлым Верхнядзвінскі масласырзавод з'яўляецца валаўтваральным прадпрыемствам для раёна: на яго долю прыпадае больш за 60 % вытворчасці прамысловай прадукцыі.

Адрас: Віцебская вобласць, Верхнядзвінскі раён, в. Яніна, вуліца Партызанская, д. 1.

ЛІТАРАТУРА

1. Аляксандрава, С. Сюрпрызы ад Янкі і Ульянкі / С. Аляксандрава // Дзвінская праўда (Верхнядзвінск). – 2005. – 30 снеж. – С. 2.

2. Аляксандрава, С. У лепшых традыцыях якасці / С. Аляксандрава // Дзвінская праўда (Верхнядзвінск). – 2004. – 26 сак. – С. 2.

3. Арлова, Л. І не скажаш, што глыбінка / Л. Арлова // Дзвінская праўда (Верхнядзвінск). – 1998. – 30 студз. – С. 1.

4. Беззубов, А. «Ян Сыродел» родом из Верхнедвинска / А. Беззубов ; беседовала Т. Пастернак // Народнае слова. – 2008. – 20 сак. – С. 7.

5. Венгер, Е. Элитный сыр оценен / Е. Венгер ; беседовала О. Масловская // Віцебскі рабочы. – 2013. – 28 лют. – С. 23.

6. Голубева, О. Сыры фасованные / О. Голубева ; записала А. Светлова // 7 дней. – 2008. – 10 апр. – С. 9.

7. Залесская, С. На пороге будущего / С. Залесская // Віцебскі рабочы. – 2008. – 19 крас. – С. 3.

8. Зайцева, Л. Марка фирмы обязывает / Л. Зайцева // Дзвінская праўда (Верхнядзвінск). – 2017. – 24 студз. – С. 3.

9. Масловская, О. Границы экспорта безграничны / О. Масловская // Віцебскі рабочы. – 2012. – 18 февр. – С. 3.

10. Масловская, О. «Ян Сыродел» щедро угощал сыром, песнями и отличным настроением, а также дарил подарки гостям в свой день рождения! / О. Масловская // Віцебскі рабочы. – 2012. – 2 февр. – С. 22.

11. Пакульневіч, Я. «Наша прадукцыя – лепшая» / Я. Пакульневіч // Дзвінская праўда (Верхнядзвінск). – 2002. – 5 сак. – С. 2.

12. Пригожий, М. Где дорожат торговой маркой / М. Пригожий // Віцебскі рабочы. – 2006. – 28 сак. – С. 1–2.

13. Сытник, И. И ассортимент, и качество / И. Сытник // Віцебскі рабочы. – 2003. – 4 снеж. – С. 11.

14. Яцкевич, Т. Верхнедвинцы держат марку / Т. Яцкевич // Белорусская нива. – 2001. – 20 июля. – С. 2.